سیدمحمد بهشتی با طرح دوگانۀ منابع زیستی-موانع زیستی و بالقوه یا بالفعل بودن آنها، تعامل انسان و محیط را در سه دسته طبع اهلی، طبع شکارچی و طبع پرستار تقسیم‌بندی کرده است. یعنی در هر سرزمین با توجه به نوع محیط زیست آن از جنبه بالقوه یا بالفعل بودن منابع و موانع آن یکی از این سه طبع پرورش می‌یابد تا زندگی در آن محیط به پایداری و تعادل برسد. از نظر ایشان در سرزمینی مانند ایران طبع پرستار را پرورش داده است حفظ این تعادل بغرنج‌تر از مناطق دیگر است؛ به ویژه در دوران امروز که محیط زندگی مصنوعی‌تر شده و همچنین از طبع شکارگر که ریشه در اروپا دارد تأثیر زیادی گرفته‌ایم. ادامه