موقعیت: آمبر، راجستان، هند
مساحت: ۸۸ مترمربع
سال: ۲۰۱۰
Housing for Mahouts and their Elephants . RMA Architects
Location: Amber, Rajasthan, India
Photos: Carlos Chen, Charles Garcia, Rajesh Vora, Courtesy of RMA Architects
پروژۀ اِسکان صد فیل و ماهوت‌هایشان (محافظان)، یا هاتیگوان (روستای فیل‌ها) در دامنۀ کوهی قرار گرفته است که کاخ امبر و قعلۀ جیپور روی آن واقع است. استراتژی طراحی در ابتدا بر سازماندهی منظر که توسط تولیدکنندگان محلی شن و ماسه تخریب شده بود استوار گشت. این تولیدکنندگان در گذشته از این محل به عنوان معدن شن و ماسه استفاده می‌کردند. در روند طراحی در ابتدا فضاهایی برای جمع‌آوری آب باران در نظر گرفته شد، چرا که در اقلیم بیابانی راجستان منابع آب مهم‌ترین ثروت سرزمینی است. با در دسترس بودن آب در منطقه، برنامه‌ای جامع برای کاشت درخت در منطقه کلید خورد که این برنامه به موازات کشت و انتشار گونه‌های گیاهی محلی جلو رفت. تمام این مراحل به‌دلیل استفاده از نیروی کار محلی بسیار کم‌هزینه به‌انجام رسیدند. حجم آب ایجاد شده یکی از عناصر مهم طراحی به‌حساب می‌آمد، به دلیل این‌که پیوند بین فیل‌ها و محافظانشان را از طریق ایجاد فرصت حمام‌کردن تسهیل می‌کرد. حمام‌کردن فیل‌ها یک آیین مهم محلی است که سلامت فیل‌ها و رابطۀ بین آنها و محافظانشان را تضمین و تقویت می‌کند.
واحدهای مسکونی به‌صورت خوشه‌ای سازماندهی شده‌اند و در بخشی از زمین قرار گرفته‌اند که برای بازیابی و اصلاح منظر استفاده نشده بود. این واحدها متشکل از حیاط‌های مرکزی و غرفه‌هایی که به آنها الحاق شده، مساحتی بسیار اندک ــ حدود ۴۰ متر مربع ــ را شامل می‌شوند که متناسب با بودجۀ بسیار اندک این طرح در منطقه‌ای بسیار فقیر است. به همین سبب در طراحی سعی شده با پیش‌گرفتن یک سیستم خوشه‌ای، فضاهای مشاع جمعی ایجاد شود تا با خلق سلسله‌مراتب‌های متفاوت حسی از تعلق به اجتماع در میان ساکنان تقویت شود.
چالش‌های بوروکراتیک پروژه‌ای که کارفرمای آن دولت است و بخشی دولتی نیز مجری آن است از طریق تمرکز بر منظر و استفاده از منبع باارزش آب به عنوان ابزاری وحدت‌بخش انجام گرفت، به‌گونه‌ای که تمامی تصمیم‌ها حول آن اتخاذ و تسهیل شد. این یک تجربۀ متواضعانۀ معماری است، درست همان‌طور که زندگی ساکنان این منطقه است: آنچه برای آنها و نیازهایشان ضروری بوده با سرمایه‌گذاری روی معماری کمینه‌گرا اولویت بودجه‌ای یافته. هدف نهایی این طرح فراهم‌آوردن امکانی برای ساکنان بود تا از طریق یک نوع دگردیسی بصری و فضایی در طول زمان به مرور خانه‌هایشان را مناسب‌سازی کنند.
