. خانۀ سی . هیروشی ناکامورا .

توجه  اصلی در طراحی این خانه تبدیل‌کردن آن به دنباله و امتدادی از باغ و محوطۀ بیرونی آن بود. خاک این ناحیه به‌صورت یک‌دست از موادی نرم ساخته شده و تمامی محدودۀ پیرامون را دربر گرفته است. مردم این ناحیه از دیرباز این خاک نرم را برای سفال‌سازی به‌کار می‏‌بردند. نگاه به این خاک و لمس آن با دست بی‌تردید احساسی به بار می‏‌آورد. میدان‌دادن به این احساس است که معمار را واداشته تا به‌واسطۀ طراحی فرصتی برای این تجربۀ بی‌نظیر فراهم کند. خانه بین کوه و اقیانوس واقع شده و از آن منظرۀ قایق‌ها و کشتی‌ها روی خط افق، ساحل اقیانوس، صخره‌هایی با لایه‌های زمینی جذاب و دشت‌هایی پر از گل‌های وحشی به‌چشم می‌آید. صاحب خانه، ساکن آسمان‌خراشی در توکیو، می‌خواست آخر هفته‌ها کمی به طبیعت نزدیک باشد و بتواند باغبانی کند. درخواست‌های این خانوادۀ سه‌نفره نهایتاً به طرح اتاقی بزرگ با حداکثر بهره‌وری از محیط غنی طبیعی، سازۀ بتنی مقاوم در برابر زلزله و یک تراس چوبی سمت اقیانوس انجامید. سازۀ ضد زلزلۀ بتنی با طرحی دروازه‌مانند ساخته شده تا هم اجازۀ عبور نسیم ملایم را بدهد و هم حریم خصوصی خانه را نسبت به خانه‌های مجاور و منظرۀ دریا و کوه فراهم آورد. عایق خارجی به سقف متصل شده و خاک منطقه روی سقف جاسازی شد تا از آن محافظت کند. دانه‌های علف طبیعی بومی نیز برای جلوگیری از فرسایش خاک روی بام کاشته شد. به این ترتیب از مصالح دیگری برای سقف استفاده نشد که خود منجر به کاهش هزینه‌ها و نیز کاهش تأثیر بر محیط زیست می‌شود. دیوارهای بتنی برای جلوگیری از پوسیدگی ناشی از رطوبت اقیانوس باید محافظت می‌شد. همان خاکی که روی بام استفاده شد، این بار در ترکیب با لایۀ دیاتومیت زمینی، سیمان و رزین، روی دیوارها کار شد. به طوری که حداکثر ضخامت آن به ۵۵ میلی‌متر رسید. خانوادۀ ساکن در خانه کمک کردند تا خاک اطراف را با بیلچۀ چوبی، شانۀ فلزی، جارو و پارو بتراشند تا به مخلوطی از سنگ‌ریزه، صدف دریایی و هر چیزی که درون خاک بود دست یابند. هربار که خاک کنده می‌شد چیز جدیدی نمایان می‌شد و لذتی مشابه حفاری‌های باستان‌شناسی به آنها می‌داد. به این ترتیب حاصل این پروسه را، که در زمان‌های مختلف صورت گرفت، روی سطح نمای خانه می‌توان دید. به نظر می‌‏رسد از لایه‌های مختلف زمین برای سطح نما استفاده شده است. بنابراین عوامل اساسی تعیین‌کنندۀ فرم، بافت و رنگ این ساختار همگی عناصر طبیعی است، که با همکاری صاحب‌خانه، سازندگان، اقلیم و زمین شکل گرفته است. به عنوان مثال، بافت و قالب نما حاصل فشاری است که توسط ابزارهای در دست سازندگان و صاحب‌خانه بر خاک وارد شده است. رنگ دیوارها حاصل ترکیب خاک محلی و مواد و مصالح متنوع دیگر است. خط آسمان و رنگ بام از گیاهان طبیعی روییده شده بر روی خاک پشت‌بام حاصل شده است. پس از تکمیل خانه، تغییرات آن با تغییر فصل ادامه یافت. به طوری که با هرس‌کردن سبزینگی بنا توسط صاحب‌خانه، دانه‌های آن از طریق باد و پرندگان پراکنده شد و در جای دیگری رشد کرد و این انتقال نشانۀ تاریخ این خانه خواهد بود. صاحبان خانه آخر‌هفته‌ها به این خانه می‌آیند، به گل‌ها، سبزیجات و باغبانی می‌پردازند، به دیوارها و بام چشم می‌دوزند و با حال و هوای کلی آن ارتباط برقرار می‌کنند. هر چه بیش‌تر در این خانه بمانند به زمین نزدیک‌تر می‌شوند و این نمایشگر آغازی جدید در رابطۀ میان خاک و زندگی روزمره آنهاست.