شهرها همواره بوته آزمایش فرهنگ و تمدن، و کانون‌های آفرینش ثروت بوده‌اند؛ شکل‌گیری شبکه جهانی‌شده شهرها در سال‌های اخیر اندیشیدن درباره شهر آینده را به گونه‌ای متفاوت از شهر گذشته طلب می‌کند و همه نقاط شهری را ملزم می‌سازد تا نقش و موقعیتشان را از منظر منطقه‌ای، ملی و جهانی از نو باز‌اندیشی کنند و به این پرسش پاسخ گویند که من که هستم؟ بعد از این به کجا می‌روم؟ هویت من چیست؟ وجه تمایز من چیست و دارایی‌هایم چه هستند؟
پاسخ به پرسش‌های مذکور در این تحرک جهانی جدید، بیش از این که به واسطه کار فیزیکی جست‌و‌جو گردد بر مبنای کار مغزی استوار می‌شود که در آن ارزش افزوده به محوریت خلاقیت تولید و بازتولید می‌گردد. امروز می‌توانیم از جنبش شهر خلاق صحبت کنیم؛ موازنه‌ای پویا و گه‌گاه پرتنش که در اجماع کهنه و نو بر آن است تا با حرکت از «مهندسی شهری» به «سوی شهرسازی خلاق»، شرایطی را مهیا سازد که در آن مردم به جای آنکه دریافت‌کنندگان منفعل، و یا قربانیان تغییر باشند، به عاملان تغییر تبدیل شوند. این امر به نوبه خود در حال بازنویسی کردن پارادایم برنامه‌ریزی است. در این پارادایم جدید خلاقیت به مثابه پول جدید و مردمان خلاق چونان سرمایه‌های شهر آینده و تولیدکنندگان ثروت انگاشته می‌شوند. این امر مسئله اصلی برنامه‌ریزی را به سوی تأکید بر مقولاتی هدایت می‌کند که از قوه تخیل، شایستگی، و توانایی‌های مردم و روحیه کارآفرینی حمایت می‌کنند.
بر این اساس کتاب شهر خلاق هم فراخوانی است برای کنش خلاق در توسعه و اداره زندگی شهری و هم ابزاری برای معرفی روش‌های خلاقانه احیا و بازسازی شهری. چارلز لندری نویسنده کتاب با بازنمایی پژوهش‌های موردی و نمونه‌هایی از نوآوری و بازسازی شهری در کشورهای مختلف، اقدامات و ابزار مهم و مورد نیاز برای مدیریت خلاق شهری را شناسایی و تحلیل می‌کند. وی نشان می‌دهد که چگونه می‌توان در پرداختن به مسائل شهری خلاقانه اندیشید و برنامه‌ریزی کرد، و چگونه می‌توان روش‌هایی را که در این کتاب شرح داده شده‌است در زمینه موجود شهرها به کار بست.
